Kto z nas, graczy, nie marzył kiedyś, zaczytując się w opus mangum Henryka Sienkiewicza – potop – aby w jakiejś grze nie wcielić się w naszego narodowego fikcyjnego bohatera? Jak dotąd zaszczyt ten przypadł jedynie […]
Autor: Kuba "Castel" Paduch
Rozdziobią nas kruki, wrony. Recenzja The Last of Us Part II
Siedem lat oczekiwania na kontynuację tytułu, który przez wielu jest określany jako podsumowanie epoki PlayStation 3. The Last of Us podstępem wkradło się do serc graczy, wyrywając je wraz z tętnicami i żyłami. Mieliło je […]
Tao Hideo Kojimy. Recenzja Death Stranding
Dochodzi północ, dzień powszedni w czerwcu bieżącego roku. Gram w Death Stranding od jakichś pięciu godzin. Zmęczenie powoli kładzie mnie spać. rozsądek mówi bym odłożył pada, bo przecież jutro kolejny dzień życia. rano trzeba jechać […]
Wiarygodne szaleństwo Emilii Clarke i niewiarygodna pomyłka scenarzystów. Finał „Gry o Tron” na chłodno
To, co wydawało się niemożliwe, stało się niestety faktem. Jeden z najlepiej ocenianych seriali w historii telewizji (obecnie 12. Miejsce w top wszechczasów magazynu Rolling Stone oraz 3. Na Filmwebie) zaliczył upadek podczas sprintu na […]
Lekcja pokory. Recenzja Sekiro: Shadows Die Twice
Nie pamiętam, ile miałem lat, gdy pierwszy raz zetknąłem się z grami wideo. To było jakoś na początku lat 90. – Amiga, jedna z pierwszych konsol w Polsce. Grałem w Super Contrę, strzelaninę 2D gdzie […]
“War. War never changes”. O polityce w grach słów kilka
Wojna nigdy się nie zmienia – twierdzi narrator kultowej serii gier RPG Fallout, w którego wcielił się aktor Ron Perlman (znany głównie z ról czarnych charakterów). Te słowa to wstęp do całego monologu. W intrze […]
Ellen Ripley kontra Pogromczynie Duchów, czyli wzloty i upadki kobiecego kina akcji
Zwykle gdy słyszymy termin „kino akcji”, do głowy przychodzą nam wybuchy, pościgi i spocone bicepsy arnolda schwarzeneggera… Nie? Tylko ja mam tak z Arniem? Dobra, dobra, bez udawania. Większość z nas, millenialsów (bleh), wychowała się na ramówce Polsatu lat 90. i przełomu wieków. Tam próżno było szukać wysublimowanej kinematografii, za to Prawdziwe Kłamstwa i Terminator leciały średnio co miesiąc. Wyższe stany średnie mógł stanowić najwyżej Clint Eastwood jako brudny Harry. Ale czy kino akcji to domena mężczyzn?
Deus ex machina. Recenzja NieR: Automata
NieR: Automata to gra, w której nic nie jest takim, jakim się wydaje. Brzmi banalnie, ale gdyby ta recenzja musiała być bardzo krótka, to zawarłbym ją w tym jednym zdaniu. Żeby zrozumieć w pełni niesamowitość tej produkcji trzeba wpierw zrozumieć specyfikę japońskiego przemysłu rozrywkowego. W Japonii na przykład częstym zjawiskiem jest łączenie różnych środków przekazu w ramach jednego uniwersum
