Rok 2005. Na rynku pojawiają się czwarty Resident Evil, pierwszy God of War i Jade Empire. Polscy twórcy odpowiedzialni za popularnego Painkillera (2004) zabierają się za nowy projekt. Come Midnight klimatem miało łączyć twórczość H.P. […]
Kategoria: Gry
Burmistrzowie przyjaźni LGBT+. Jak gracze Cities: Skylines uczcili pride month
28 czerwca 1970 roku po raz pierwszy w historii przedstawiciele mniejszości seksualnych wyszli na nowojorskie ulice w oficjalnym marszu równości. Data była nieprzypadkowa – dokładnie rok wcześniej policja urządziła łapankę w gejowskim barze Stonewall Inn. […]
Rozdziobią nas kruki, wrony. Recenzja The Last of Us Part II
Siedem lat oczekiwania na kontynuację tytułu, który przez wielu jest określany jako podsumowanie epoki PlayStation 3. The Last of Us podstępem wkradło się do serc graczy, wyrywając je wraz z tętnicami i żyłami. Mieliło je […]
The Last of Us 2 przełamuje bariery. Według osób z niepełnosprawnościami to gra historyczna
Obok The Last of Us Part II ciężko przejść obojętnie. Tytuł wydany 19 czerwca skradł serca krytyków, jednocześnie zbierając cięgi od graczy (na co wskazuje Metacritic). Niektórzy narzekają na to, że gra nie spełniła ich […]
Tao Hideo Kojimy. Recenzja Death Stranding
Dochodzi północ, dzień powszedni w czerwcu 2020 roku. Gram w Death Stranding od jakichś pięciu godzin. Zmęczenie powoli kładzie mnie spać. rozsądek mówi bym odłożył pada, bo przecież jutro kolejny dzień życia. rano trzeba jechać […]
Lekcja pokory. Recenzja Sekiro: Shadows Die Twice
Nie pamiętam, ile miałem lat, gdy pierwszy raz zetknąłem się z grami wideo. To było jakoś na początku lat 90. – Amiga, jedna z pierwszych konsol w Polsce. Grałem w Super Contrę, strzelaninę 2D gdzie […]
“War. War never changes”. O polityce w grach słów kilka
Wojna nigdy się nie zmienia – twierdzi narrator kultowej serii gier RPG Fallout, w którego wcielił się aktor Ron Perlman (znany głównie z ról czarnych charakterów). Te słowa to wstęp do całego monologu. W intrze […]
Deus ex machina. Recenzja NieR: Automata
NieR: Automata to gra, w której nic nie jest takim, jakim się wydaje. Brzmi banalnie, ale gdyby ta recenzja musiała być bardzo krótka, to zawarłbym ją w tym jednym zdaniu. Żeby zrozumieć w pełni niesamowitość tej produkcji trzeba wpierw zrozumieć specyfikę japońskiego przemysłu rozrywkowego. W Japonii na przykład częstym zjawiskiem jest łączenie różnych środków przekazu w ramach jednego uniwersum
Niedofinansowany diament. Recenzja Greedfall
Od czasu do czasu trafiają się takie gry, gdzie wyraźnie widać ambicje twórców, ale też brak możliwości, by je w pełni zrealizować. Niekiedy przyjmuje to postać rewelacyjnej zapowiedzi, która zamienia się w mierną wersję samej siebie. Niekiedy, tak jak w przypadku GreedFall, dostajemy grę, która mogła być rewelacyjna – a jest tylko „ok”.
Nic w „Wiedźminie 3” nie było oryginalne. Dlatego całość jest unikatem
Pięć lat po premierze Wiedźmina 3 przypomnijmy sobie, czym inspirowali się twórcy. Poza prozą Sapkowskiego, rzecz jasna.
